अराज्यवादी

फगत जिन्दगी यो कता भासिएछ
जता मिल्छ माँड उतै टाँसिएछ
नसोध मलाई म को हुँ? म के हुँ?
पसिनाको मोतीमा म रम्ने मनु हुँ !

होला कोइ देस, होला कोइ भेष
बिबिध खाले आफ्नै होलान् परिवेश
रगत रातो उस्तै, चाहना नि उस्तै
सीमानाको चर्चा नगर भो ब्यर्थै ॥

न सीमा मेरा निम्ति न क्यै राष्ट्र-भाव
न कालो वा सेतोको छ क्यै भेद-भाव
मेरो जात मान्छे म धरतीको वासी
यो ठूलो बँगैचाको म स्वप्नीलभाषी !!

म नाँच्छु, म हाँस्छु परिभाषामूक्त
म स्वतन्त्र मानव हुँ मानवतायुक्त
मेरो कामना यै छ म यस्तै नै बाँचू
फुलै-फुल दिन सकूँ म काँडा न साँचु !!